ارزیابی فضاهای بی دفاع شهری با استفاده از مدل Safety audit (مطالعه موردی: محله هرندی تهران)

وجود امنیت و احساس امنیت در شهرها یکی از مهمترین نیازهای شهروندان می‌باشد که کاهش یا فقدان آنها، به شدت بر کیفیت زندگی شهروندان و میزان استفاده آنها از فضاهای شهری بخصوص فضاهای عمومی شهری تأثیر منفی می‌گذارد. در این میان وجود فضاهای بی دفاع در یک محله از مهمترین عواملی می‌باشد که باعث کاهش و یا سلب امنیت و احساس امنیت شهروندان می‌شود. این مقوله در بافت‌های فرسوده و قدیمی شهری با توجه به شرایط فیزیکی و اجتماعی آنها نمود بیشتری دارد. هدف از این پژوهش نیز بررسی فضاهای بی‌دفاع شهری در محله هرندی بوده است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و روش گردآوری داده‌ها اسنادی – میدانی می‌باشد. در بخش میدانی به دو صورت مشاهده مستقیم و پرسشنامه‌ای در قالب مدل ارزیابی ایمنی به بررسی موضوع پرداخته شد. جهت تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه‌های طراحی شده 896/0 (بالاتر از 7/0) می‌باشد. نتایج تحقیق نشان داده که وضعیت ایمنی فضاها در سطح محله نامناسب می‌باشد (238/0mean=) .همچنین نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در بین شاخص‌های مورد بررسی شاخص حضور مردم در فضا (خلوتی بیش از اندازه یا ازدحام) بیشترین تأثیر را در بی دفاع کردن فضاهای محله دارد (237/0=B). در نهایت جهت بهبود وضعیت ایمن‌سازی فضاهای بی‌دفاع در سطح محله راهکارهایی ارائه گردید.